Een antiquair werd laatst in Goudswaard

Vermoord door een houw met een oud zwaard.

"Die keus lag voor de hand",

Zei de moordenaar; "want

Een man in zo'n vak is iets ouds waard."

 

Een Moeder vertelde in Beirouth

Precies hoe de bloem en de bij doet,

Maar even daarna,

Zei de dochter: "Mama,

Nou weet ik nog niet hoe't bij mij moet."

 

"Taal is moeilijk"; zei hij in Cadzand.

En schreef op het strand in het zand:

"Ik heb het eind'lijk gewaagd

Vandaag Een meisje ontmaagd

En ook nog een jongen ontmand."

 

Een minstreel ten kastele van Rock

Schouwt de freules zyn spelle der klock.

Een dier galghenbrock

Ghreep so ghretigh end trock

Dat waeremple den kleeplen haaest brock.

 

Een gierige kelner uit Asten

Die slist' en besproeide zijn gasten.

"Dat was;" zei de vrek,

"Beslist geen gebrek,

Maar omdat zijn prothesen niet pasten.

 

Hij vroeg haar voor 'n romantische Harz tocht

Wijl hij een vriendin naar zijn hart zocht.

Hij liep over van hartstocht,

Terwijl zij slechts naar hars zocht.

En er verder van haar echt geen barst mocht.

 

Er was een student in Leeuwarden

Die constant de melkman sarde.

Maar de melkvrouw genoot,

Die nam hij niet in de boot,

Maar wel dikwijls, op zijn mansarde.

 

Een schoenmaker/hoefsmid in Makken,

Koketteert graag met beide zijn vakken.

Voor zijn raam staat vooraan

't Bord "paarden beslaan"

En daarnaast "Dames zolen en hakken".

 

Een advocaat op het eiland Bonaire..

Heeft naast zijn vrouw een enkele affaire.

Niet serieus, au contraire,

Zo van die secundaire

Voor een heel snelle stop sanitaire.

 

De vrouw van een advocaat op Bonaire.

Kent haars mans liaisons ordinaires.

Zij speelt, laisser faire

En heeft een precaire

Relatie met het meisje au pair(e).

 

Een grootmoeder glimlachte fijntjes,

“Wij letten niet zo op de kleintjes.

Ik zie telkenjare

Mijn dochters weer baren.

Ze leven als blije konijntjes”.

 

Al sprak zij dan ook enkel cockney,

Van haar stal was zij de beste jockey

En mooi bovendien

Bij de jongens gezien

Wel tien had zij er aan haar rockey.

 

Zei een prostitueetje uit Linne:

“ ‘k Laat meteen met het slotstuk beginnen.

Voor de tijd die ik daar

Per jaar mee bespaar

Kan ik leukere dingen verzinnen”.

 

Een fluitist, die graag bonen met ui at

En liefst achter een stevig bord snert zat.

Werd jaren, och heden,

Door ieder gemeden,

Want niet enkel zijn fluit had een blaasgat.

 

Het was kras, toen zij pas in Madras was

Bleek alras dat zij er een van dat ras was,

Dat of't op't terras was,

Of gewoon in 't gras was,

Toch een ras wildebras van't matras was.

 

Een meacenas bestelt in Geneva: .

"Graeg uit marmer een beeld'nis van Eva.

Maar niet veur, en veural

Niet nae de zondeval,

Maer daertussen, als't is om het evah .

  of 

"Een meacenas sprak tot een kunst'naar in Tidden;

"Maak Eva's beeld'nis, zo ik U mag bidden."

"Maar niet voor, en vooral

Niet na de zondeval,

Ik prefereer het precies in het midden."

 

Een wijze Gran'mère in Varennes,

Raadt haar dochter: "De truc moet je kennen.

Je zegt gewoon: "graag,

Dan gaat zijn broek naar omlaag

En met je rokken omhoog kan jij  rennen."

 

Gelukkig getrouwd, ja dat was ie.

Na jaren noch deuk, noch een krassie.

En nog immer geboeid,

Maar wel constant vermoeid,

Want zijn bloem is er een van de passie.

 

In Helmond zag er een vrouwke

Een muzikant sjouwen met pauken.

Ze riep over straat,

Zoals dat daar gaat;

"Doar kande heil veul soep in kouwke".

 

De zoon van een gigolo uit Vlack

Houdt van liefde, plezier en gemak.

Je hoort hem brommen

"Werken is voor de dommen

Ik leef wel op mijn vaders zak."

 

Een kameel die wel erg veel geduld heeft,

Weet nog steeds niet precies wie de schuld heeft.

Hij zelf zeker niet,

Want het doet hem verdriet,

Dat de zoon van zijn vrouw slechts één bult heeft.

 

Een rekenwonder in Zellen

Kan op zijn vingers tot 11 wel tellen

Heel op zijn gemak,

Een hand in zijn zak

Weet hij 5 + 6 = te vertellen.

 

Een piot bij't beleg'ren van Kleve

Wilde niet als vrijwilliger sneven.

Welke reden hij gaf?

"Liever één moment laf

Dan dood voor de rest van mijn leven."

 

 

Fleur, een vrouw uit Parijse contreie

Speelt van de avond tot aan de reveille

Van bloemen en bijen

Op bals en partijen

Ja, ja, die weet wat van vrijen.

 

 

 

 

 

 Cor Wijnen ©